در اینجا [هند] کوچک‌ترین چیز اسباب تعجب و حیرت من میشود. هنوز کاملاً مواجه با realite [واقعیت] نشده‌ام، مثل این است که در یک رشته خواب و خیال زندگی می‌کنم، مثل کسی که از گور گریخته - شاید تنها جای دنیا که قابل دیدن است قسمت هندوچین است که هنوز داخل احمق‌بازیها و گندکاریهای بین‌المللی نشده، هر کسی برای خودش دنیای جداگانه‌ای است. خداها، آدمها، حیوانات با هم مخلوط میشوند. مثلا مردی که جلو دریا چهارزانو نشسته خمیر نان را گوله‌گوله میکند، جلو ماهی می‌ریزد، گاوی که آزادانه در دکان‌ها گدایی میکند. لباسهای عجیب و غریب، گاهی بنظرم می‌آید که در الف‌لیله [هزار و یک شب] زندگی میکنم.

نامه به #مجتبی_مینوی
#صادق_هدایت

@Sadegh_Hedayat_Channel