Reza Esmaeili's Thoughts

چطور با ویس‌های طولانی وسط چت‌های کاری کنار بیاییم؟

بعضی‌ها عادت دارن وسط چت‌های کاری، ویس‌های طولانی بفرستن. این ویس‌ها گاهی می‌تونن مفید باشن، اما خیلی وقت‌ها فقط باعث سردرگمی و اتلاف وقت می‌شن. خب، چطور می‌تونیم با این موضوع کنار بیاییم؟

۱. قبل از گوش دادن، ازشون بخواید خلاصه‌ش رو بگن
یه پیام بفرستید و بگید: "میشه لطفاً یه خلاصه‌ی کوتاه از محتوای ویس رو بنویسید؟ اینطوری می‌تونم بهتر بهش رسیدگی کنم."
اینطوری هم زمان شما هدر نمی‌ره، هم طرف مقابل متوجه می‌شه که ویس‌های طولانی همیشه مناسب نیستن.

۲. تلگرام پریمیوم بخرین
اگه تلگرام پریمیوم بخرین با یه دکمه می‌تونین ویس‌ها رو به متن تبدیل کنین معمولاً هم سریع و دقیق کار می‌کنه.

۳. محدودیت زمانی تعیین کنید
اگه مجبورید به ویس گوش بدید، از طرف مقابل بخواید که ویس‌هاش رو کوتاه‌تر کنه. مثلاً بگید: "میشه لطفاً ویس‌هاتون رو به ۱-۲ دقیقه محدود کنید؟ اینطوری بهتر می‌تونم بهشون رسیدگی کنم."

۴. ویس‌ها رو نادیده نگیرید، اما اولویت‌بندی کنید
بعضی ویس‌ها واقعاً مهم هستن. سعی کنید اون‌ها رو اولویت‌بندی کنید و اول بهشون رسیدگی کنید. ویس‌های کم‌اهمیت‌تر رو برای زمان‌های دیگه بذارید.

۵. مودبانه توضیح بدید که متن بهتره
اگه فکر می‌کنید متن بهتر جواب می‌ده، مودبانه به طرف مقابل توضیح بدید. مثلاً بگید: "ویس‌هاتون رو گوش می‌دم، اما اگه ممکنه بعضی چیزها رو به صورت متن بنویسید. اینطوری بهتر می‌تونم بهشون رسیدگی کنم."

۶. از قابلیت x2 پخش کننده ویس‌ها استفاده کنین
اکثر نرم‌افزارهای گفتگو مدرن قابلیت سریعتر پخش کردن ویس‌ها رو دارن، چرا ازش استفاده نکنیم؟ البته سرعت زیادی گاهی باعث می‌شه نفهمید دقیقاً‌ چیا تو اون ویس گفته می‌شه.

نکته‌ی پایانی:
ویس‌های طولانی می‌تونن چالش‌برانگیز باشن، اما با کمی مدیریت و ارتباط مؤثر، می‌تونیم بهشون رسیدگی کنیم. و یادتون نره، بعد از تموم کردن ویس‌ها و رسیدگی بهشون، یه موزیک خوب می‌تونه حال و هواتون رو عوض کنه و انرژی دوباره بهتون بده! 🎶

چرا نباید از ایده‌هامون زودتر از موعد حرف بزنیم؟

حضرت مولانا توی یکی از داستان‌های مثنوی یه نکته‌ی خیلی جالب رو مطرح می‌کنه:
"اگر دانه‌ای رو کاشتی، به هیچکس راجع بهش نگو. حتی اگه یه کلاغ جای اونو یاد بگیره، ثمره‌ی کارتو از دست می‌دی. چه برسه به این که آدما ازش با خبر بشن."

این حکایت ساده، یه درس بزرگ داره: ایده‌ها و هدف‌ها، مثل دانه‌های کوچیک هستن که نیاز به مراقبت و زمان دارن تا به ثمر برسن.

چرا نباید زودتر از موعد از ایده‌هامون حرف بزنیم؟
۱. ایده‌ها نیاز به رشد دارن: وقتی یه ایده‌ی جدید به ذهنتون می‌رسه، مثل یه دونه‌ست که تازه کاشته شده. اگه زودتر از موعد ازش حرف بزنید، ممکنه انرژی‌ای که باید صرف رشدش کنید، هدر بره.

۲. نظرات منفی می‌تونن انگیزه‌تون رو کم کنن: بعضی‌ها ممکنه ایده‌ی شما رو مسخره کنن یا بهش شک کنن. این نظرات منفی می‌تونه انگیزه‌ی شما رو کم کنه و حتی باعث بشه از ادامه‌ی کار منصرف بشید.

۳. رقبا ممکنه ایده‌ی شما رو کپی کنن: دنیای امروز پر از رقابته. اگه زودتر از موعد از ایده‌تون حرف بزنید، ممکنه کسی اون رو کپی کنه و شما رو از رسیدن به هدف‌تون دور کنه.

پس چیکار کنیم؟
ایده‌ها رو مثل یه راز نگه دارید: تا زمانی که ایده‌تون به اندازه‌ی کافی رشد نکرده، اون رو مثل یه گنج نگه دارید.

روی اجرا تمرکز کنید: به جای این که از ایده‌تون حرف بزنید، انرژی‌تون رو صرف اجرای اون کنید.

وقتی آماده شد، به دنیا نشونش بدید: وقتی ایده‌تون به ثمر نشست و آماده‌ی نمایش شد، اون وقت با اعتماد به نفس کامل به اشتراکش بذارید.

نکته‌ی پایانی:
ایده‌ها مثل دانه‌های کوچیک هستن. اگه بهشون زمان بدید و ازشون مراقبت کنید، می‌تونن به درخت‌های بزرگی تبدیل بشن. پس تا زمانی که آماده نشدن، اون‌ها رو پیش خودتون نگه دارید.

و یادتون نره، موقعی که دارید روی ایده‌هاتون کار می‌کنید، یه موزیک خوب می‌تونه حسابی حال و هواتون رو عوض کنه و بهتون انگیزه بده. پس هدفون‌تون رو بذارید و با یه پلی‌لیست عالی، ایده‌هاتون رو به واقعیت تبدیل کنید! 🎶

چطوری یه رزومه‌ی برنامه‌نویسی بنویسیم که کارفرما رو حسابی جذب کنه؟

خب، بیاید روراست باشیم: نوشتن رزومه همیشه یه کار کسل‌کننده‌ست. اما اگه می‌خوایم شانس استخداممون رو بالا ببریم، چاره‌ای نداریم جز این که یه رزومه‌ی قوی بسازیم. پس بیاید ببینیم چطوری می‌تونیم این کار رو با هم جلو ببریم:

۱. اطلاعات تماس: ساده و درست
اول از همه، مطمئن بشید که اطلاعات تماس‌تون واضح و درسته. اسم، شماره تماس، ایمیل و لینک GitHub یا LinkedIn رو فراموش نکنید. اگه یه وب‌سایت شخصی یا پورتفولیو دارید، حتماً لینکش رو هم بذارید.

۲. خلاصه‌ی حرفه‌ای: یه معرفی کوتاه و جذاب
یه پاراگراف کوتاه بنویسید که کارفرما رو حسابی جذب کنه. مثلاً:
"برنامه‌نویس Full-Stack با ۵ سال تجربه در توسعه‌ی وب‌اپلیکیشن‌ها. عاشق حل مسئله و کار تیمی. تخصصم تو React, Node.js و Python هست و همیشه دنبال یادگیری چیزهای جدیدم."

۳. مهارت‌های فنی: چی بلدید؟
مهارت‌های اصلی‌تون رو لیست کنید. مثلاً:
React, JavaScript, Python, Docker, Git, REST APIs
سعی کنید مهارت‌ها رو دسته‌بندی کنید تا خواندنش راحت‌تر بشه.

۴. تجربه‌ی کاری: دستاوردها مهم‌تر از وظایف
به جای این که فقط وظایف‌تون رو لیست کنید، روی دستاوردها تمرکز کنید. مثلاً:
"توسعه‌ی یه سیستم مدیریت محتوا که باعث افزایش ۳۰٪ بهره‌وری تیم شد."
اینطوری کارفرما می‌فهمه که شما چقدر می‌تونید مفید باشید.

۵. پروژه‌ها: کارهای مهم‌تون رو نشون بدید
پروژه‌های مهم‌تون رو با جزئیات توضیح بدید. اگه لینک GitHub یا دموی زنده دارید، حتماً اضافه‌شون کنید. اینطوری کارفرما می‌تونه کار شما رو ببینه و حسابی تحت تأثیر قرار بگیره.

۶. تحصیلات و گواهینامه‌ها: مدرک مهمه، اما نه همیشه
مدرک تحصیلی و دوره‌های آموزشی مرتبط رو ذکر کنید. اگه گواهینامه‌های معتبر دارید (مثل AWS Certified Developer)، حتماً اضافه‌شون کنید.

۷. قالب و طراحی: ساده و حرفه‌ای
از قالب‌های ساده و حرفه‌ای استفاده کنید. رزومه رو خیلی شلوغ نکنید و از فونت‌های خوانا استفاده کنید.

۸. اشتباهات رایج: این‌ها رو انجام ندید!
رزومه‌ی طولانی: رزومه‌ی شما نباید بیشتر از ۱-۲ صفحه باشه.

اطلاعات نامرتبط: فقط چیزهایی رو بنویسید که به شغل مورد نظر مرتبط هستن.

غلط‌های املایی: قبل از ارسال، رزومه رو چند بار بخونید یا از ابزارهایی مثل Grammarly استفاده کنید.

نکته‌ی پایانی:
رزومه‌ی شما مثل یه ویترینه. پس اون رو طوری بسازید که کارفرماها رو حسابی جذب کنه! و یادتون نره، موقع نوشتن رزومه، یه موزیک خوب هم می‌تونه حسابی حال و هواتون رو عوض کنه و بهتون انگیزه بده. پس هدفون‌تون رو بذارید و با یه پلی‌لیست عالی، رزومه‌ی خودتون رو به یه اثر هنری تبدیل کنید! 🎶

کار از راه دور: چطور هم کار کنیم، هم زندگی رو فراموش نکنیم؟

کار کردن از راه دور یه دنیای متفاوت رو برای ما باز می‌کنه. دیگه نیازی نیست صبح‌ها تو ترافیک بمونیم یا لباس رسمی بپوشیم. اما همین راحتی، یه چالش بزرگ هم داره: مرز بین کار و زندگی شخصی محو می‌شه. خب، چطور می‌تونیم این تعادل رو حفظ کنیم؟ چندتا ترفند ساده داریم که می‌تونه کمک کنه.

۱. زمان‌بندی: دشمن بزرگ بی‌نظمی
اولین قدم، تعیین یه ساعت مشخص برای کار کردنه. این‌طوری می‌فهمید که از کجا شروع کنید و کی باید تموم کنید. بعد از ساعت کاری هم کامپیوتر رو ببندید و بی‌خیال پروژه بشید. استراحت حق شماست!

۲. تکنیک پومودورو: رفیق بهره‌وری
پومودورو یکی از بهترین راه‌ها برای مدیریت زمان و تمرکزه. همونطور که می‌دونید، شما ۲۵ دقیقه کار می‌کنید و بعدش ۵ دقیقه استراحت. بعد از هر چهار پومودورو یه استراحت طولانی‌تر (۱۵-۳۰ دقیقه) می‌زنید. این تکنیک نه تنها سرعت شما رو بیشتر می‌کنه، بلکه انرژی شما رو حفظ می‌کنه.

۳. فضای کاری اختصاصی: محدودیت ایجاد کنید
سعی کنید یه گوشه‌ی دنج توی خونتون برای کار کردن درست کنید. اینطوری وقتی مشغول کار هستید، کاملاً توی فاز کار میرید، اما وقتی تمام شد، از اون فضا دور می‌شید. این کمک می‌کنه ذهن شما از کار جدا بشه.

۴. استراحت: لازمه‌ی موفقیت
کار کردن پشت سر هم می‌تونه شما رو به burnout برسونه. هر چند ساعت یکبار از پشت سیستم بلند بشید و چند قدم بزنید. حتی اگر ۵ دقیقه باشه، بد نیست. این استراحت‌ها شما رو شارژ می‌کنه.

۵. زندگی، نه فقط کار
کار به تنهایی هیچ معنی‌ای نداره. پس بگذارید زمانی رو هم برای تفریح، خانواده و دوستان بذارید. این لحظات، انرژی و معنی زندگی رو بهتون برمی‌گردونن.

با رعایت این نکات و استفاده از تکنیک‌هایی مثل پومودورو، می‌تونید هم کار کنید، هم زندگی رو بچشید. بیاید از امروز شروع کنیم: هم کار کنیم، هم از لحظات زندگی لذت ببریم!

کارفرماهایی که اطلاعات نمی‌دن: راهنمای بقا برای مهندس‌های نرم‌افزار

یه جورایی همه‌مون باهاش مواجه شدیم: کارفرماهایی که فکر می‌کنن ذهن‌خوانی جزو مهارت‌های اصلی یه برنامه‌نویسه. می‌گن: "یه سیستم مثل دیجی‌کالا می‌خوایم، ولی متفاوت!" و وقتی می‌پرسی "چطوری متفاوت؟" جواب می‌دن: "خودت بهتر می‌دونی!"

خب، چیکار کنیم وقتی کارفرما اطلاعات دقیق نمی‌ده؟

اول از همه، سعی نکنیم ذهن‌خوانی کنیم (مگر این‌که واقعاً یه دوره‌ی ذهن‌خوانی تو رزومه‌مون داشته باشیم). به جای این‌که حدس بزنیم چی می‌خوان، بهتره سؤالات درست بپرسیم. مثلاً:

"میشه یه مثال از یه سیستم مشابه بدین؟"

"این قسمت‌هایی که می‌گین متفاوت باشه، دقیقاً چه ویژگی‌هایی دارن؟"

"کاربران این سیستم چه کسایی هستن و چه مشکلی رو می‌خوان حل کنن؟"

اگر جواب‌ها هنوز مبهم بود، پروتوتایپ بسازیم. یه نسخه‌ی خیلی ساده از سیستم رو درست کنیم و به کارفرما نشون بدیم. اینطوری حداقل می‌فهمیم چی می‌خوان و چی نمی‌خوان.

و در نهایت، یاد بگیریم که نه بگیم. بعضی وقت‌ها کارفرماها آن‌قدر اطلاعات مبهم می‌دن که انجام پروژه غیرممکن می‌شه. اون موقع بهتره بگیم: "متأسفم، ولی بدون اطلاعات دقیق، نمی‌تونم این کار رو انجام بدم."

پس دفعه‌ی بعد که کارفرما گفت "یه سیستم مثل دیجی‌کالا می‌خوایم، ولی متفاوت!" بدونید که شما تنها نیستید. همه‌ی ما توی این قایق نشستیم. فقط یادمون باشه هدفون‌هامون رو همراه داشته باشیم. چون بعضی وقت‌ها فقط موزیکه که می‌تونه مارو از این آشفتگی نجات بده! 🎶

قدرت عادت‌های کوچک در ایجاد تغییرات بزرگ

رسیدن به موفقیت‌های بزرگ، همیشه نیاز به اقدامات بزرگ ندارد. گاهی کلید موفقیت، در انجام کارهای کوچک و مداوم است. اینجاست که عادت‌های کوچک به کمک ما می‌آیند.

عادت‌های کوچک، رفتارهای ساده‌ای هستند که به راحتی می‌توانیم هر روز انجام دهیم. مثلاً خواندن یک صفحه کتاب، نوشتن ۵۰ کلمه، یا حتی ۵ دقیقه دولینگو زدن. این کارها آن‌قدر کوچک هستند که انجام دادنشان تقریباً غیرممکن به نظر نمی‌رسد، اما قدرت واقعی آن‌ها در تداوم است.

جیمز کلیر، نویسنده‌ی کتاب "عادت‌های اتمی"، می‌گوید:
"موفقیت، محصول عادت‌های روزانه‌ی شماست، نه یک تغییر ناگهانی در زندگی."

شروع کردن با عادت‌های کوچک، مقاومت مغز را کاهش می‌دهد و انجام کارها را آسان‌تر می‌کند. وقتی کاری آن‌قدر کوچک باشد که نتوانید به آن نه بگویید، احتمال پایبندی به آن بسیار بیشتر می‌شود. تداوم این عادت‌ها، به مرور اعتماد به نفس شما را افزایش می‌دهد و شما را برای چالش‌های بزرگ‌تر آماده می‌کند.

مثلاً استفان کینگ، هر روز حداقل ۵۰۰ کلمه می‌نویسد. این عادت کوچک به او کمک کرده تا بیش از ۶۰ کتاب منتشر کند. یا وارن بافت، که هر روز چند ساعت را به مطالعه اختصاص می‌دهد و این عادت، او را به یکی از موفق‌ترین سرمایه‌گذاران جهان تبدیل کرده است.

عادت‌های کوچک، مانند دانه‌های برفی هستند که به مرور زمان به یک بهمن تبدیل می‌شوند. آن‌ها شاید در ابتدا ناچیز به نظر برسند، اما تأثیر بلندمدت آن‌ها غیرقابل انکار است.

زیبایی‌های پنهان در روزمرگی

زندگی، این مجموعه‌ی به ظاهر تکراری از کارها و وظایف، گاهی آن‌قدر ساده به نظر می‌رسد که فراموش می‌کنیم در دل همین روزمرگی‌ها، زیبایی‌هایی نهفته است. شاید کلید خوشبختی، نه در فرار از این تکرار، بلکه در تغییر نگاهمان به آن باشد.

من، به عنوان یک برنامه‌نویس، ساعت‌های طولانی را پشت میز کارم سپری می‌کنم. خطوط کد و پروژه‌های ناتمام گاهی خسته‌کننده به نظر می‌رسند، اما موزیک همیشه حال مرا خوب می‌کند. وقتی هدفون را در گوشم می‌گذارم، کار کردن تبدیل به یک تجربه‌ی لذت‌بخش می‌شود.

اما موزیک فقط یک ابزار است. آنچه واقعاً اهمیت دارد، نگاه ما به کارهای روزمره است. آیا می‌توانیم کار را به چشم یک سرگرمی ببینیم؟ برای من، برنامه‌نویسی مانند حل یک پازل است. هر خط کد، یک قطعه از این پازل است و وقتی همه‌ی قطعات در کنار هم قرار می‌گیرند، احساس رضایتی عمیق به من دست می‌دهد.

زندگی روتین قرار نیست همیشه پر از هیجان باشد. گاهی زیبایی در همین کارهای کوچک و به ظاهر ساده نهفته است. وقتی یاد می‌گیریم از فرایند کار لذت ببریم، حتی سخت‌ترین کارها هم آسان‌تر می‌شوند.

پس بیایید نگاهمان را به زندگی روتین تغییر دهیم. موزیک را به زندگی‌مان دعوت کنیم، کارها را به چشم یک سرگرمی ببینیم و از هر لحظه‌ی کوچک لذت ببریم. زیرا زندگی، همین لحظه‌های به ظاهر کوچک است که داستانی بزرگ و زیبا می‌سازند.