Red Lion Corps

جشن «سیزده به در» گرچه به عنوان یک از قدیمی‌ترین رسوم ایرانی به ثبت رسیده، اما همچنان مبنا و اساس تاریخی آن محل ابهام است. با این وجود برخی منابع می‌گویند که آیین برگزاری سیزده بدر در دربار شاهان ساسانی از روز سیزدهم فروردین ماه آغاز می‌شده و در روز هجدهم آن به پایان می‌رسیده است. آن‌ها معتقدند که این جشن برای سیر و گشت و گذار و همراه با آواز و سرود در باغ و بوستان بوده است.

در این میان برخی از منابع هم می‌گویند که ایرانیان باستان در آغاز سال نو پس از دوازده روز جشن‌گرفتن و شادی‌کردن که به یاد دوازده ماه سال است، روز سیزدهم نوروز را که روز فرخنده‌ای‌ست به باغ و بوستان می‌رفتند و شادی می‌کردند و درحقیقت با این ترتیب رسمی بودن دوره نوروز را به پایان می‌رسانیدند.

اما در تقویم کنونی ما سیزده به در با «روز طبیعت» گره خورده است. در این روز همه به پاس پایان نوروز به دل طبیعت می‌روند و کشاورزان نیز کشت و کار خود را آغاز می‌کنند.

در مورد رسم و رسوم رایج این روز هم، در گذشته مسابقات اسب دوانی، یادآور جنگ ایزد باران و دیو خشک سالی انجام می‌شده و در کنار این مسابقات، انواع بازی‌ها و رقص‌های گروهی، آب پاشی و آب بازی در این روز به پاسداشت پیروزی و برتری نیروی ایزد آب و از بین رفتن نیرو‌های بد و پلیدی‌ها محبوبیت داشته است.

البته اکنون از رسوماتی که در این روز باقی مانده اند، گره زدن علف برای نزدیک شدن پیوند زنان ُ مردان و سبزه به آب دادن هستند که خانواده‌ها از ابتدای روز سیزده بدر به سمت طبیعت و فضای آزاد حرکت می‌کنند و این رسم را به جای می‌آورند.


@RedLionCorps