وَمِن شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ (3)
«و» به پروردگار سپيدهدم پناه ميبرم «از شر تاريكي چون فراگيرد» يعني: همچنين به پروردگار سپيدهدم پناه ميبرم از شر شب چون روي آورد و تاريكي آن به افقها منتشر شود. علما گفتهاند: پناه بردن به خداوند جلّ جلاله از شر شب از آن روي است كه در شب درندگان از بيشههاي خود و حشرات از سوراخهاي خود بيرون ميآيند، اهل شر به فساد و تبهكاري بر ميخيزند و نيز در شب مخاطر ديگري است كه پنهان نميباشد.
«و» به پروردگار سپيدهدم پناه ميبرم «از شر تاريكي چون فراگيرد» يعني: همچنين به پروردگار سپيدهدم پناه ميبرم از شر شب چون روي آورد و تاريكي آن به افقها منتشر شود. علما گفتهاند: پناه بردن به خداوند جلّ جلاله از شر شب از آن روي است كه در شب درندگان از بيشههاي خود و حشرات از سوراخهاي خود بيرون ميآيند، اهل شر به فساد و تبهكاري بر ميخيزند و نيز در شب مخاطر ديگري است كه پنهان نميباشد.