فقط با وجودشه که زنده موندم، با بغلشه که نفس میکشم، با حرفهاشه که سرپام. این تاریکیِ مطلقی که گیرش افتادم، هیچ راهِ نجاتی جز حضورش نداره. تنها نورِ این سیاهی و تنها گرمیِ این یخبندونه. اگه نباشه، نیستم. تموم میشم. میمیرم
-بیتا
-بیتا