🪐
در دنیای عشق هیچ فرقی بین شاه و گدا نیست
جایی که عشق مطرح است، فقر و اشرافیت مفهومی ندارد
در عشق، شاه و گدا یکسانند
تنها یک راه برای دستیابی به عشق وجود دارد، کسی که عشق را می طلبد سرش را می دهد تا به دستش آورد.

هر که عشق را می خواهد باید:
بی خود شود
باید خودش را قربانی کند.
بایستی غرورش، منیتش، بودنش، خودنمایی اش، نفس اش را قربانی کند.

هرگز عشق در شما متولد نمی شود،
تا مهیای از دست دادن سر خود نشوید. کمی عمیق تر در این گفتار غور کنید
در این فدا کردن سر دو بعدی وجود دارد: اول نابودی و دور ریختن غرور و منیت شماست، که جایگاهش در سر شما می باشد. برای همین است که غالباً توصیه می شود سرتان را بالا بگیرید، وقتی به کسی اهانت می کنید، به او نشان می دهید که کسی هستید، و او را وادار می کنید سرش را خم کند. سر سمبل غرور و منیت است. به همین علت است که وقتی به کسی سر می سپرید، سرتان را روی پاهای او می گذارید، چرا سر؟ اعضای دیگر در بدن هست، ولی سر است که سمبل غرور و منیت است. و شما با نهادن سرتان روی پاهای مردتان کاملاً خود را تسلیم و سر سپرده او می کنید. و برای همین است که وقتی از کسی عصبانی می شوید با لنگه کفش به سرش می کوبید
سر هم معنا و مترادف با نفس است، آنجا قلمرو اوست.

"اشو