از سواحل نرماندی تا کوه های شبه جزیره کره، از مزارع فلاندر تا خیابان های قندهار،در تاریک ترین ساعات زندگی شما،ما در کنار شما جنگیدیم و کشته شده ایم. در جریان گروگان گیری سفارت آمریکا در ایران. در آن 444 روز، ما شبانه روز از سفارت خود کار کردیم تا هموطنان بی گناه شما را به خانه برگردانیم.

در طول تابستان 2005، زمانی که طوفان کاترینا شهر بزرگ شما، نیواورلئان را ویران کرد،یا هفته‌ها پیش، زمانی که هواپیماهای آتش نشان را برای مقابله با آتش‌سوزی‌های کالیفرنیا فرستادیم. در 11 سپتامبر 2001، زمانی که ما به مسافران و هواپیماهای سرگردان شده پناه دادیم، زمانی که جهان نظاره میکرد اما ما همیشه آنجا بودیم، در کنار شما ایستاده بودیم، با شما غمگین بودیم. مردم آمریکا !

اگر ترامپ می خواهد عصر طلایی جدیدی را برای ایالات متحده آغاز کند، راه بهتر این است که با کانادا شریک شود، نه مجازات ما...