{گوشه ای از ادب و اخلاق مرحوم حاج ملاآقاجان}


حاج ملاّ آقاجان غذا كم مى خورد و كم حرف مى زد.

قلبش مملوّ از محبّت پروردگار و ائمّه ى اطهار (عليهم السّلام) بود.

سادات و فرزندان پيغمبر (صلى اللّه عليه و آله) فوق العاده در نظرش محترم بودند.
او مى گفت: روايت است كه بر سادات نبايد در راه رفتن مقدّم شد.

وقتى سادات (ولو از نظر سنّ، خردسال بودند) وارد مجلسى مى شدند ايشان به تمام قد در مقابلشان مى ايستاد و مى گفت:
در حديث است كه اگر كسى يكى از سادات را ببيند و در مقابل او نايستد و قيام تامّ نكند، خدا به دردى او را مبتلا مى كند كه دوا نداشته باشد.

او هميشه دو زانو مى نشست و هميشه حتّى در مسافرت و بين دوستان، آداب معاشرت را ترك نمى كرد. گاهى كه ما به او مى گفتيم: شنيده ايم كه گفته اند: بين دوستان آداب ساقط مى شود،
مى فرمود:
من از اين افراد كه اين مطالب را مى گويند سؤالى دارم و آن اين است كه آيا ادب، خوب است يا نه؟ حتما مى گويند: ادب، چيز خوبى است.
من در جواب مى گويم: انسان چرا چيز خوبى را كه دارد به دوستانش تقديم نكند؟

(از فرمایشات حضرت آیت الله سید حسن ابطحی رحمة الله علیه)


کتاب #پرواز_روح
#حاج_ملاآقاجان_زنجانی رحمة الله علیه


🆔 @Ghazayeroohemofid