–𝙁𝙖𝙣𝙁𝙞𝙘𝙩𝙞𝙤𝙣 𝙇𝙖𝙣𝙙–

خب، با یکم تاخیر: پسر خوشگله اینجاست~

این شما و این دو کیونگسو🐧

@kyung_soo_doh


اگه نمیدونید چی بگید، میتونید از مثال‌های پایین استفاده کنید:

– دو کیونگسو، روزتو چطور گذروندی؟
– کیونگسویا، دوست پسرم شو!

〔 #Quote 〕

طی سال گذشته، پسری با ظاهر سرد و غمگین، طی زمان مشخصی به سراغش می آمد و ماهی کبابی میخواست.
اوایل مثل باقی مشتری ها، به درخواستش رسیدگی میکرد. اما بعد از گذشت سومین فصل، هر چهار روز را به تماشای پسری که زیر آلاچیق مینشست، می ایستاد.


↳ #OneBiteOfStory

✦ @FanFiction_Land ✦

فقط اومدم اطلاع بدم ساعت ۹ یکی از اعضای اکسو قراره اینجا باشه👍🏻
بزرگوار فرمودن بهتون بگم برای شام خوب غذا بخورید و بعدش آنلاین بشید تا با هم صحبت کنین.

〔 #OneBiteOfStory 〕

زیر سایه‌بون برزنتی مقابل در کشویی وَن مسافرتیشون که براشون حکم خونشون رو داشت، روی صندلی تاشوی مخصوصش نشسته بود و به بارش شدید بارونی که توی تاریکی شب می‌بارید گوش می‌داد.
هر از گاهی رعد و برقی آسمون تیره شب رو روشن می‌کرد و با صدای بلندش باعث می‌شد که خواب، بیشتر از هر زمان دیگه‌ای از چشم‌های چانگبین فراری بشه.
ـ چرا اینجا نشستی؟
برگشت و تونست چهره خواب‌آلود مینهو رو ببینه که از پشت عینکش بهش خیره شده و به آرومی به سمش میاد.
ـ خوابم نمی‌برد.
مینهو در جواب چانگبین، نفسش رو صدادار بیرون فرستاد و کاپشن توی دستش رو روی شونه‌ها و بازوهای برهنه اون پسر انداخت.
ـ آخرش سرما می‌خوری!
ـ هر دفعه همین رو می‌گی.
ـ و به خاطر منی که همیشه حواسم بهت هست، سالم می‌مونی.
چانگبین آروم خندید و ماگ توی دستش رو سمت مینهو گرفت.
ـ تو من رو بیشتر از خودم دوست داری، مینهو.
پسر بزرگ‌تر صندلیش رو به چانگبین نزدیک‌تر کرد، سرش رو روی شونش گذاشت و جرعه‌ای از قهوه توی ماگ رو نوشید.
ـ می‌دونی چرا؟ چون تو هیچ وقت عشقی که لایقش بودی رو نچشیدی، چه از طرف خودت و چه از طرف بقیه.
چانگبین دستش رو به آرومی دور کمر مینهو حلقه کرد و سرش رو به سر اون پسر تکیه داد.
ـ و چرا تو تصمیم گرفتی که اون عشق رو بهم بدی؟
ـ چون هیچ کس به اندازه تو لیاقت داشتن تمام عشق من رو نداشت.

↳ #ChangHo

✦ @FanFiction_Land ✦