همه در انتظاری پوچ فَلج شده‌اند. بدونِ این‌که چیزی ببینیم آینده را نگاه می‌کنیم، می‌خواهیم با تیر نگاه دیوارِ کوری را سوراخ کنیم که می‌دانیم در آن طرفش چیزی نیست، مَنظره‌ای، دیدگاهی برایِ چشم وجود ندارد. اِبهام و آشفتگی و نومیدی است، کابوس است.
- شاهرخ مسکوب/ روزها در راه
- شاهرخ مسکوب/ روزها در راه