نمیدونم ، دلتنگی ، خاطره ، اینکه شب و روز فکر کنی ، خودتو مقصر بدونی ؛ شاید در آخر تنها چیزی که قراره از آدمای دورت برات باقی بمونه همینا باشن ، ترسناکه نه؟ این حجم از خوب بودن و حسه اینکه تا همیشه قراره پیشِ هم بمونین یهویی تبدیل بشه به نفرت ، اینکه جفتتون دوست نداشته باشین حتی یک ثانیه دیگه‌ام پیشه هم باشین.